నిట్టూర్పుల నిశి రాత్రి లో నిశ్శబ్దంతో నేస్తం చేస్తూ కొండ దాటి కోన దాటి ఎక్కడో ప్రపంచానికి దూరంగా
వెన్నెల మైదానాలలో భావుకత పరిచే
బరువైన భావాలనీ,అరుదైన అక్షరాలనీ
అనుభవిస్తూ,చదువుతూ అలుపెరుగని అద్భుతాన్ని ఆస్వాదిస్తూ,ఆలోచిస్తూ,
కరిగిపోతూ,కంటతడి పెడుతూ,
పరుగెత్తే ఝరుల మధ్య
వినువీధిని తేలియాడే జ్యొత్స్నా సరిత్తులలో
అనురాగపు అంచుల మీద నిలబడి
ప్రపంచాన్ని గర్వంగా చూస్తున్న నేను
ఒక ఫాంటసీ లా నా కళ్ళ ముందు కదులుతుంటే
ఎక్కడొ తిమిర సాగరపు అవతలి తీరానికి
నన్ను రా రమ్మని పిలుస్తోంది నా అంతరాత్మ
నేను ప్రపంచాన్ని చూడకూడదని కాదు..
నాలోని నిజమైన నన్ను ప్రపంచానికి చూపించడం ఇష్టం లేదని!!!
..శ్రీ.
0 comments:
Post a Comment